W meczu o brązowy medal zwyciężyły Turczynki. Japonki nie były w stanie zatrzymać Ebrar Karakurt i zakończyły rozgrywki tuż za podium. Finałowe starcie na swoją korzyść rozstrzygnęły siatkarki ze Stanów Zjednoczonych. Amerykanki odniosły trzecie z rzędu zwycięstwo w Lidze Narodów.
Mecz o 3. miejsce lepiej rozpoczęły podopieczne Giovanniego Guidettiego i zwyciężyły w pierwszym secie 25:19. Japonki próbowały zatrzymać dobrze dysponowane Turczynki z Ebrar Karakurt na czele, ale były bezradne. Uległy w drugiej partii 16:25 i przegrywały już 0:2. Trzecia partia to ponownie dominacja zespołu z Turcji, który zwyciężył 3:0 i cieszył się z brązowego medalu Ligi Narodów.
Turcja – Japonia 3:0 (25:19, 25:16, 25:17)
Finałowe starcie lepiej rozpoczęły Amerykanki i to one prowadziły na pierwszej przerwie technicznej. Wracające na boisko zawodniczki, a dokładnie Jordan Larson i Camila Brait, założyły koszulki Equal Jersey, na których dodatkowe znalazły się nazwiska siatkarzy – Juliana Zengera i Egora Kliuki. Przygotowana przez FIVB akcja, ma na celu zwrócenie uwagi na równość w sporcie. W dalszej części seta lepiej radziły sobie Brazylijki, ale Amerykanki doporowadziły do remisu 22:22. Końcówkę premierowej partii rozegrywano na przewagi, w której lepsze okazały się zawodniczki prowadzone przez Jose Roberto, które wygrały 28:26. W drugim secie oglądaliśmy bardzo wyrównaną grę, ale tym razem lepiej w końcówce spisały się Amerykanki, które wyrównały stan meczu zwyciężając 25:23. Kolejna partia przebiegała bliźniaczo do poprzedniej. Ponownie Amerykanki okazały się lepsze w decydującym fragmencie i triumfowały 25:23. W czwartym secie Brazylijki wypracowały sobie kilkupunktowe prowadzenie, ale przeciwniczki odrobiły straty i wygrały 25:21.
USA – Brazylia 3:1 (26:28, 25:23, 25:23, 25:21)
Dream Team Final Four: Michelle Bartsch-Hackley (przyjmująca), Gabi Guimaraes (przyjmująca), Eda Erdem (środkowa), Carol Gattaz (środkowa), Tandara Caixeta (atakująca), Jordyn Poulter (rozgrywająca), Justine Wong-Orantes (libero)
MVP Final Four: Michelle Bartsch-Hackley
Źródło: en.volleyballworld.com
Autor: Mateusz Gajda
