Mecze derbowe na świecie przyciągają uwagę wielu kibiców i są jednymi z najważniejszych spotkań ligowych. Najczęściej potyczki te rozgrywają się pomiędzy dwoma klubami z tego samego miasta. Dla fanów są to najważniejsze mecze w sezonie, podczas których atmosfera jest bardzo gorąca. Niejednokrotnie podczas derbów dochodzi także do zamieszek. W tej serii przyglądamy się tym właśnie spotkaniom oraz grupom ultrasów z całego świata. W kolejnej części zajmiemy się derbami Genui.
Genoa CFC
Genoa została założona w 1893 i jest najstarszym aktywnym włoskim klubem. Początki istnienia były dla tego zespołu bardzo udane i są najlepszym okresem w jego historii. W tym czasie udało im się wygrać dziewięć mistrzostw Włoch, ostatnie w sezonie 1923/1924. Następne lata nie były dla Genoi już tak dobre. Przez kilka kolejnych sezonów udawało im się jeszcze utrzymywać w czołówce, jednak już w 1934 roku po raz pierwszy spadli do Serie B. Wrócili do pierwszej ligi zaledwie po roku i niedługo potem wygrali po raz pierwszy, i jak dotąd, ostatni Puchar Włoch.
Po zawieszeniu rozgrywek ligowych z powodu wybuchu II wojny światowej, Genoa wróciła do Serie A, jednak już nigdy nie nawiązała do sukcesów sprzed lat. Wielokrotnie spadali do drugiej ligi, a w najwyższej klasie rozgrywkowej zazwyczaj okupowali dolne rejony tabeli. Ostatnie sezony również nie są dla nich udane. Grifoni są co rok zmuszani do walki o utrzymanie i nic nie wskazuje na to, by w niedalekiej przyszłości miało się to zmienić.
Sampdoria
Sampdoria powstała w 1946 roku po fuzji dwóch zespołów – Sampierdarenese oraz Andrea Doria. Rok później rozegrali swój pierwszy sezon w Serie A. Przez 20 lat gry w najwyższej klasie rozgrywkowej zazwyczaj zajmowali miejsca w środku tabeli. Lata 60. były dla Blucerchiatich nieco gorsze, ponieważ drużyna z Genuy spadła w tym okresie po raz pierwszy do Serie B.
Lata 80. ukazały światu zupełnie inne oblicze klubu. Sampdoria bowiem przeżywała wtedy swój najlepszy okres w historii. Czterokrotnie udało im się wygrać Puchar Włoch, jednak ich największe sukcesy wiążą się z latami 1989-1992. W 1989 roku udaje im się wygrać Puchar Zdobywców Pucharów, pokonując w finale Anderlecht 2:0. Sezon 1990/1991 był dla nich jeszcze bardziej udany. Wtedy to po raz pierwszy w historii wygrali mistrzostwo Włoch. Rozgrywki skończyli z 55 punktami na koncie z przewagą pięciu oczek nad drugim miejscem. W tym samym roku awansowali także do finału Pucharu Włoch, w którym ostatecznie przegrali z Romą. Rok później wzięli udział w rozgrywkach Pucharu Mistrzów i sensacyjnie doszli aż do finału, gdzie ulegli Barcelonie. Te lata są zdecydowanie najlepszym okresem dla Sampdorii, a obecnie klub czeka wiele pracy, by nawiązać do tych sukcesów.
Derby della Lanterna
Derby Genuy zaliczane są do jednych z największych i najgorętszych na całym Półwyspie Apenińskim. Największą popularnością cieszyły się w latach 80. i 90., kiedy to Sampdoria należała do ścisłej czołówki we Włoszech. Mimo że oba kluby przez bardzo długi czas nie były najsilniejsze, Derby della Lanterna zawsze przyciągały ogromne rzesze fanów na trybuny. W Genui uważane są za najważniejsze mecze w sezonie.
Kibice Genoi oraz Sampdorii nie są do siebie tak negatywnie nastawieni, jak sympatycy większości derbowych rywali. Atmosfera przed derbami obecna jest kilka tygodni przed i po spotkaniu. Na ulicach można wyczuć, że całe miasto żyje tymi meczami. Mimo wieloletniej rywalizacji klubów, kibice rzadko kiedy wywoływali zamieszki na stadionach. Wszystko obraca się w zdrowej atmosferze, a najwięksi fanatycy ograniczają się jedynie do żartów, wyzwisk, przyśpiewek bądź efektownych opraw. Kibice Genoi szydzą z ich odpowiedników z Sampdorii, mówiąc, że to ich klub jest jedynym w Genui, a resztę stanowią przyjezdni (co w dużej mierze jest prawdą, ponieważ większość kibiców Sampdorii to potomkowie przyjezdnych, a nie rodzimi genueńczycy). Ci drudzy często rewanżują się historią, wspominając o europejskich podbojach Sampdorii.
Zobacz także: Dookoła świata – Nikaragua
Ultrasi obydwu klubów są bardzo dobrze zorganizowani. Na każdym spotkaniu derbowym widoczne są ogromne oprawy, a trybuny są bardzo głośne przez cały mecz. Najbardziej znaną grupą ultrasów Sampdorii jest Ultras Tito Cucchiaroni. Powstała jeszcze w latach 60. i należy do jednej z najstarszych ugrupowań kibicowskich we Włoszech. Jeśli chodzi o drugą stronę, przez wiele lat na głównej trybunie Genoy pojawiało się wiele grup ultrasów, między innymi Via Armenia r5 bądź Collettivo Rossoblu. W latach 90. powstało jedno z najważniejszych w dzisiejszych czasach stowarzyszeń fanatyków Genoy – Figgi do Zena. Przedstawiają siebie takimi słowami:
– Powstaliśmy po fatalnym wyjeździe do Florencji w 1995 roku. Wracaliśmy do domu przemoczeni od deszczu i łez, które rozlał każdy z nas po niewiarygodnej porażce z Fiorentiną, przez którą spadliśmy z ligi. Zdaliśmy sobie sprawę, że ta sytuacja nie zmieniła nic w naszej miłości do Genoy, a wręcz jeszcze bardziej ją wzmocniła. Kilka dni później zdecydowaliśmy nazwać naszą grupę nie inaczej jak Figgi do Zena (w dialekcie liguryjskim oznacza to Synowie Genui, przyp.red.).
Ultrasi z tej grupy poza samym wspieraniem swojego kluby organizują wiele imprez charytatywnych oraz społecznych. Dzięki temu cieszą się dość dobrą reputacją we Włoszech, w odróżnieniu od wielu innych ugrupowań.
Najważniejsze cytaty o Derbach Genuy
– W Genui liczą się tylko derby. Jeśli ich nie wygrasz, to tak jakbyś napadł na bank i dostrzegł, że wyniosłeś torbę wypełnioną szmatami. (Pino Flamigni, Il Derby delle parole, Genua 1995)
– Przed derbami pani Mantovani wyjaśnia: ” Tak czy inaczej, dziś będę cierpieć; Jeśli przegra Genoa, ponieważ im kibicuje. Jeśli przegra Sampdoria, ponieważ mój mąż jest fanem Sampdorii i wróci do domu zdruzgotany i będę musiała go pocieszać”. (La Gazzetta del lunedi, 17 marca 1980)
– Jeśli idę obejrzeć derby pomiędzy Sampdorią i Genoą, to normalne, że najgorsze co mi przyjdzie do głowy, możliwie bez obrażania, napiszę na transparencie. Tylko po to, by ich zdenerwować, by się zagotowali. To jest kibicowanie, w przeciwnym razie byłoby zupełnie czymś innym. ( wypowiedź kibica Sampdorii dla Tifo e Super Tifo)
– Porażka w derbach jest klęską z katastrofalnymi konsekwencjami (Armando De Regibus, Little Club Genoa).
Zobacz także: Więcej niż pasja – Moje Levante (Wywiad)
